Jochen Lempert. Honeyguides and Milk Teeth
Voor zijn eerste tentoonstelling in een museale instelling in België palmt de Duitse fotograaf Jochen Lempert vier zalen van het MACS in met zijn verfijnde natuurfoto’s. De poëtische intensiteit in elke foto, de suggestieve kracht van de panelen die ze samen vormen en de opstelling van het geheel geven blijk van een sterke beheersing van compositie en installatie. De kijker is in de eerste plaats onder de indruk van de eenvoud van de gebruikte middelen: een 35mm-spiegelreflexcamera met normaal brandpunt, zwart-wit homemade prints, diverse formaten barietpapier die de kunstenaar aanbrengt op de witte muren zonder omlijsting, of zelfs eenvoudige fotogrammen van planten of dieren. Zijn constellaties van beelden, soms getoond in vitrines, vormen een oeuvre dat uitnodigt om te contempleren en te interpreteren via een onuitputtelijk netwerk van verbindingen dat veroorzaakt wordt door de analogie of het contrast tussen vormen, tinten en onderwerpen. Tijdens zijn biologiestudies specialiseerde Jochen Lempert zich in libellen. Toen hij zich aan het einde van de jaren tachtig toelegde op fotografie, kon hij zo zijn minutieuze observatie van de wereld van dieren, planten maar ook van mensen aanscherpen. In zijn werk is hij extreem vatbaar voor minuscule fenomenen bij kleinere wezens: de sporen van piepkleine kikkers, de lichtgevende vlucht van vuurvliegjes, de wind die ruist tussen de dorre bladeren, een verzameling sproeten op een schouder. Kortom: een poëtische en fotogevoelige ecologie van discreet leven en de omgeving errond.
Jochen Lempert is geboren in 1958 in Moers (Duitsland). Hij leeft en werkt in Hamburg.
Podcast
Démêler les pinceaux
Deze aflevering is een opname van de lezing door Alexander Streitberger, professor aan UCLouvain en directeur van het Lieven Gevaert Research Centre for Photography. De lezing vond plaats naar aanleiding van de tentoonstelling over de Duitse fotograaf Jochen Lempert, in het Musée des Arts Contemporains in Grand-Hornu.
Jochen Lempert, geboren in de Duitse stad Moers in 1958, is bioloog van opleiding. In 1979 richt hij mee de groep Schmelzdahin op, een collectief dat experimentele films maakt die het ontbindingsproces van celluloidfilm onderzoeken. Vanaf het einde van de jaren 1980 legt Jochen Lempert zich toe op fotografie. Met heel eenvoudige middelen ontwikkelt hij een poëtische en minutieuze kunstpraktijk, waarin hij de natuur rondom hem in haar allerkleinste details vastlegt in zwart-wit.
In deze lezing bespreekt Alexander Streitberger de link tussen cinema, fotografie en biologie, en de link tussen natuurwetenschappen en esthetiek in het werk van Jochen Lempert.
